محسن فروزان بعد از
نیمکت‌نشینی در تراکتتور به گسترش برگشته تا دوباره خود را به تیم ملی
برساند. فروزان بخشی از تیم یکدست و منسجم رسول خطیبی است که بازی‌های خوبی
به نمایش گذاشته اما استقبال خوبی از بازیهایش نمی‌شود. فروزان از تماشاگران تبریزی که شعار «فرق ائلمز رنگ‌لری» را سر می‌دادند
اما گسترش را تنها گذاشته‌اند، گلایه می‌کند.


تو در تراکتور هم بازی کردی؛ به نظرت چرا گسترش هنوز نتوانسته تماشاگران تبریزی را به ورزشگاه بکشاند؟

تماشاگرانی که می‌گویند
تیم‌های تبریزی فرقی نمی‌کند و برای ما یکسان هستند، این را ثابت نکردند.
تماشاگران اگر می‌خواهند شعارشان را که می‌گویند رنگ تیم‌های تبریزی
برایشان فرقی نمی‌کند، ثابت کنند باید به ورزشگاه بیایند؛ چون بازیکنان ما
بومی هستند و باید بیش از حد حمایت شوند و همچنین چون جوان هستند، نیاز به
تشویق تماشاگرانشان دارند.

اما همین تماشاگران کم، در بازی‌های شما خوب تشویق‌تان کردند.

تیم ما بازی زیبا و سطح
بالایی را به نمایش می‌گذارد و با بازی زیبای خود، تماشاگرانی که در
ورزشگاه بودند را به وجد آوردیم. طرفداران تبریزی که من واقعاً آنها را
دوست دارم، یکی دو سال است که بازی خوبی را از تیم‌های تبریزی از نزدیک
ندیده‌اند. آنها باید تعداد بیشتری برای بازی‌های ما به ورزشگاه بیایند تا
شاهد یک بازی زیبا باشند. به‌هرحال من از تماشاگران تبریزی بسیار ناراحت
هستم و نمی‌دانم چگونه احساسم را منتقل کنم. چون مجموعه گسترش‌فولاد، به
حضور تماشاگران و حمایت‌آن‌ها نیاز دارد. ما وقتی بازی به این زیبایی را به
نمایش می‌گذاریم و تماشاگران کمی به استادیوم می‌آیند، تیم بی‌هویتی
شناخته می‌شویم و این برای ما خیلی بد است.

در هفته‌های ابتدایی زیاد گل خوردید؛ الان هماهنگی‌ات با مدافعان تیم به چه حدی رسیده است؟

من سال اولی است که
دوباره به تیم گسترش‌فولاد برگشته‌ام و این تیم دچار تغییر و تحولات زیادی
شده است. همچنین در هر بازی، مدافعان کناری ما عوض می‌شود؛ اما روز به روز
با هم هماهنگ‌تر می‌شویم. امیدوارم در بازی‌های آینده هم، گل نخوریم و
بازی‌های خود را بدون دریافت گل به پایان برسانیم.

بحثی که این روزها بین دروازه بان‌ها مطرح است، بحث کلین‌شیت است. آتو هم با دروازه‌بان‌های دیگر کری می‌خوانی؟

تیم ما یک تیم جوانی است
و بسیاری از بازیکنان ما، اولین تجربه لیگ برتری خود را سپری می‌کنند. من
هم سال اولی است که در این تیم هستم و دروازه‌بانی کردن در اینگونه تیم‌ها،
به مراتب سخت‌تر است.

چقدر به حضور دوباره در تیم ملی امیدواری؟

تمام فکر و ذکرم این است
که آنقدر خوب کار کنم که بتوانم دوباره نظر کادر فنی تیم ملی را جلب کنم و
دوباره به جمع ملی‌پوشان بازگردم. تمام تلاشم را برای رسیدن به این هدف،
به کار می‌گیرم.

چرا ایران تا به حال نتوانسته دروازه‌بان خوبی به لیگ‌های معتبر اروپایی ترانسفر کند؟

در ایران از پایه روی
دروازه بان‌ها کار نمی‌شود و یک دروازه‌بان، به یکباره در بزرگسالان تازه
تجربه کسب کردن را آغاز می‌کند و کار یاد می‌گیرد. به همین دلیل هم تا
امروز، هیچ دروازه‌بان ایرانی نتوانسته در تیم‌های خوبی لژیونر شود و در
آنها بازی کند؛ ولی امیدوارم پس از جام جهانی، یکی از گلرهای ما بتواند در
تیم‌های خوب اروپایی بازی کند.